ققنوس

انسان امروزی منفعت طلب است و منافع بالاترین و بزرگ ترین هدف اکثر جنگ ها ، صلح ها و توافقات بین دولت ها را تشکیل می دهد . امروز بشر به هر چیزی دست می زند و هر کاری که می خواهد انجام دهد ، ابتدا می پرسد فایده این کار چیست ؟ اگر به سراغ علم می رود ، علمی را انتخاب می کند که برای او سود داشته باشد و اگر به دنبال شغل است ، شغلی را بر می گزیند که برایش سود آور باشد. بر این اساس است که باید پرسید فایده و سودمندی تاریخ چیست ؟ اصلا علم تاریخ چیست؟ برای چه ما باید آن را  بخوانیم ؟ و چرا باید در مورد  آن تدبر و اندیشه نماییم؟ یادگیری تاریخ چه ضرورتی دارد؟

اینان پرسش هاییست که اغلب ما حداقل برای یک بار هم که شده آن را از خود یا دیگری پرسیده ایم.

اگر بخواهیم خیلی ساده علم تاریخ را تعریف کنیم باید بگوییم: تاریخ، سرگذشت زندگی اجتماعی انسان هاست.

برخی فواید یادگیری علم تاریخ:

- تاریخ، آشنایی با فرهنگ و تمدن پیشینیان است.

- تاریخ، روش پیش بینی آینده است.

- تاریخ، باعث خودشناسي ،عبرت آموزی و آينده نگري می شود.

- تاریخ، انسان را با كارهاي بزرگ در اعصار گذشته آشنا مي كند .

- تاریخ، شناخت شیوه های مختلف حکومتداری و سیاستمداری است.

- تاريخ، انسان را قدرت و تعمق مي بخشد تا جایی كه در ورای حوادث، آنجا كه چشم عادي نمي بيند نفوذ كند.

- تاریخ، انسان را تربیت و هدایت می کند.

- تاریخ، باعث قدرشناسی نسبت به تلاش گذشتگان می شود.

- تاریخ، باعث علاقه به میهن و حفظ آن می شود.

- تاریخ، آشنایی با دانشمندان و بزرگان گذشته است.

- تاریخ، شناخت بیشتر انسان است.

- تاریخ، حس کنجکاوی انسان را ارضا می کند.

- و ...

امام علی (ع): حوادث عالم شبیه یکدیگرند و وقتی در گذشته حادثه ای اتفاق افتاده باشد، شبیه آن نیز در آینده اتفاق خواهد افتاد.

ابن خلدون: بدان که فن تاریخ را روشی است که هر کس بدان دست  نیابد ، و آن را سود های فراوان و هدفی شریف است ، چه این فن ما را به سرگذشت ها و خوی های ملت ها و سیرت های پیامبران و دولت ها و سیاست های پادشاهان گذشته آگاه می کند.

بیهقی: تواریخ، خزاین اسرار امور است ... لاجرم هرکه در تاریخ تامل کند در هر واقعه که او را پیش آید ، نتیجه عقل جمله عقلای عالم  به وی رسیده باشد و دست غوغا و لشکر وقایع و حوادث از تاراج ذخایر فکرت او بسته باشد.

زرین کوب: تاريخ در مفهوم روز آن يك زندگي است، نه زندگي طبقه يا ملت خاص بلكه زندگي تمام انسانيت است.

جواهر لعل نهرو: تاريخ به معني جنگ ها و شرح زندگي چند نفر اندك شمار نيست كه شاه شده يا سرداران بزرگي بوده اند. تاريخ بايد درباره ي مردم يك كشور براي ما سخن بگويد كه چگونه زندگي مي كردند، چه كارهايي انجام مي دادند و چگونه مي انديشيدند. تاريخ بايد از رنج ها و شادي هاي آنان و از دشواري ها و مشكلاتشان براي ما سخن بگويد و بگويد كه چگونه بر اين دشواري ها چيره شدند.

لورنس دورل: تاريخ، تكرار بي پايان خطاهاي زندگي است.

دالایی لاما: ديروز تاريخ است، فردا راز است، امروز يك هديه است.

ویل دورانت: بخش عمده تاريخ حدس است و بقيه تعصب.

گوته: هيچ تاريخي به دور از حب و بغض و اشتباه نيست.

فرناندو پسوا: تاریخ، ثبات را انكار می كند.

آلفرد مونتاپرت: اكثريت مردم موانع و مشكلات را مي بينند و تنها اقليتي به هدفها توجه مي كنند. تاريخ، موفقيت گروه اخير را ثبت مي كند، اما آن گروه اكثريت به فراموشي سپرده مي شوند.

هاکسلی: اينكه آدميان از درسهاي تاريخ، چيزي فرا نمي گيرند مهمترين درسي است كه تاريخ بايد به ما بياموزد.

تولستوی: موضوع تاريخ، زندگي مردمان و بشريت است.

مارک تواین: جلوگيري از تكرار تاريخ، كاري بيهوده است.

کیم وو چونگ: تاريخ با فداكاري رشد مي‌كند؛ يك نسل بايد براي رفاه نسل پس از خود، فداكاري كند.